Jest wiele wyrazów w języku polskim, które rzadko używane są w poszczególnych przypadkach. Dlatego też, gdy taki przypadek zastosujemy, brzmią dziwnie. I nic z tym fantem nie zrobimy – w końcu i tak rzadko będziemy odmieniać wiadro w celowniku. Podobnie jest, jeśli konsekwentnie nie odmieniamy wyrazów, które odmienione być powinny.
Może brzmi to banalnie i jest oczywiste, ale taka jest prawda i warto o tym pamiętać podczas kolejnego zastanawiania się “czy moje nazwisko się odmienia“?
I właśnie takim wyrazem jest złodziej w liczbie mnogiej w dopełniaczu i w bierniku. O jego odmianę zostałam ostatnio poproszona. Mogłoby się wydawać, że nie ma tu żadnych problemów, bo odmieniamy standardowo, według zasad języka polskiego. Brzmi to jednak dziwnie.
Ale dobrze, przejdźmy do konkretów:
jak brzmi złodziej w dopełniaczu i bierniku liczby mnogiej?
[important]złodziei i złodziejów – obie formy są poprawne [/important]
Podobnie jak meczy i meczów oraz pokoi i pokojów.
Brzmi dziwnie, ale taka jest prawda 🙂
Przypadek |
LP |
LM |
M |
złodziej |
złodzieje |
D |
złodzieja |
złodziei/złodziejów |
C |
złodziejowi |
złodziejom |
B |
złodzieja |
złodziei/złodziejów |
N |
złodziejem |
złodziejami |
Ms |
złodzieju |
złodziejach |
W |
złodzieju |
złodzieje |
I wszystko jasne.