Dwu a dwóch

Na początku tego wpisu chciałam serdecznie przeprosić za brak aktywności na blogu. Było to niestety spowodowane problemami zdrowotnymi, o których rozpisywać się przecież nie będę. Dzisiejszy wpis to odpowiedź na pytanie czytelnika. Zastanawia się on nad różnicą użycia słów „dwu” oraz „dwóch”.

Jako przykład podaje zdanie: „Praktycznie składało się z dwu niepołączonych ze sobą dzielnic (…)”

Otóż, obie formy są w dopełniaczu poprawne i możemy ich używać zamiennie. Ta pierwsza jest po prostu starsza, ale druga bardziej popularna. Możemy więc zakładać, że w literaturze pięknej częściej spotkamy się z pierwszą wersją, jednak obecnie częściej używać będziemy „dwóch”. Należy jednak wystrzegać się „dwuch”, bo to już typowy błąd językowy.

Warto dodać też kilka słów o celowniku. Gdyż tutaj nasza dwójka ma aż trzy warianty – dwu – dwom i dwóm, czyli:

Przyglądam się dwu dziewczynom

Przyglądam się dwom dziewczynom

Przyglądam się dwóm dziewczynom

Wiem, że te formy mogą brzmieć dość abstrakcyjnie, to jednak nie zmienia faktu, że są poprawne.

A jako uzasadnienie, odsyłam do wypowiedzi profesora Miodka.